Zespół Rzeczoznawców przedstawia swoją opinię
Czytaj więcej:
Niniejszy dokument nie stanowi oficjalnej wykładni przepisów prawa i nie może być stosowany jako podstawa prawna do rozstrzygnięć w indywidualnych sprawach. Opinie i propozycje zawarte w stanowiskach Małopolskiej Okręgowej Izby Architektów RP należy traktować jako materiał pomocniczy.
Kraków, 03 marca 2020 r.
OPINIA nr ZR 151
Zespołu Rzeczoznawców
przy Radzie Małopolskiej Okręgowej Izby Architektów RP
Treść zapytania:
W związku z §219 WT pkt. 2, nakazującym w budynkach ZL III, ZL IV i ZL V, aby poddasze użytkowe przeznaczone na cele mieszkalne lub biurowe oddzielić od palnej konstrukcji i palnego przekrycia dachu przegrodami o klasie odporności ogniowej EI 30 lub EI 60 w zależności od wysokości budynku, proszę o wyjaśnienie:
Pytanie 1.
Czy zapis §219 WT pkt. 2, dotyczy wszystkich budynku ZL III, ZL IV i ZL V z palną konstrukcją dachu, czy wyłącznie budynków ZL III, ZL IV i ZL V z palną konstrukcją dachu o powierzchni dachu większej niż 1000 m 2 ?
Pytanie 2.
Czy zapis §219 WT pkt. 2, dotyczy budynków wymienionych w §213 WT, które są zwolnione z wymagań dotyczących klas odporności pożarowej?
Pytanie 3.
Czy w budynkach ZL III, ZL IV i ZL V obligatoryjna jest impregnacja konstrukcji drewnianej dachu środkami ogniochronnymi do staniu nierozprzestrzeniającego ognia?
Pytanie 4.
Czy w budynkach wymienionych w §213 WT, które są zwolnione z wymagań dotyczących klas odporności pożarowej, obligatoryjna jest impregnacja konstrukcji drewnianej dachu środkami ogniochronnymi do staniu nierozprzestrzeniającego ognia?
Zespół Rzeczoznawców przedstawia swoje stanowisko:
Podstawa prawna:
Podstawa prawna:[1] Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie
§ 213. Wymagania dotyczące klasy odporności pożarowej budynków określone w § 212 oraz dotyczące klas odporności ogniowej elementów budynków i rozprzestrzeniania ognia przez te elementy określone w § 216, z zastrzeżeniem § 271 ust. 8a, nie dotyczą budynków:
1) do trzech kondygnacji nadziemnych włącznie:
a) mieszkalnych: jednorodzinnych, zagrodowych i rekreacji indywidualnej, z zastrzeżeniem § 217 ust.2,
b) mieszkalnych i administracyjnych w gospodarstwach leśnych;
2) wolnostojących do dwóch kondygnacji nadziemnych włącznie:
a) o kubaturze brutto do 1500 m3 przeznaczonych do celów turystyki i wypoczynku,
b) gospodarczych w zabudowie jednorodzinnej i zagrodowej oraz w gospodarstwach leśnych,
c) o kubaturze brutto do 1000 m3 przeznaczonych do wykonywania zawodu lub działalności usługowej i handlowej, także z częścią mieszkalną;
3) wolnostojących garaży o liczbie stanowisk postojowych nie większej niż 2;
4) inwentarskich o kubaturze brutto do 1500 m3.
§ 216. 1. Elementy budynku, odpowiednio do jego klasy odporności pożarowej, powinny spełniać, z zastrzeżeniem § 213 oraz § 237 ust. 9, co najmniej wymagania określone w poniższej tabeli
(tabeli nie załączono, jej treść nie jest przedmiotem pytania)
2. Elementy budynku, o których mowa w ust. 1, powinny być nierozprzestrzeniające ognia, przy czym dopuszcza się zastosowanie słabo rozprzestrzeniających ogień:
1) elementów budynku o jednej kondygnacji nadziemnej ZL IV oraz PM, o maksymalnej gęstości obciążenia ogniowego strefy pożarowej do 500 MJ/m2,
2) ścian wewnętrznych i zewnętrznych oraz elementów konstrukcji dachu i jego przekrycia w budynku PM niskim o maksymalnej gęstości obciążenia ogniowego strefy pożarowej do 1.000 MJ/m2,
3) ścian zewnętrznych w budynku niskim ZL IV.
§ 219. 1. Przekrycie dachu o powierzchni większej niż 1000 m2 powinno być nierozprzestrzeniające ognia, a palna izolacja cieplna przekrycia powinna być oddzielona od wnętrza budynku przegrodą o klasie odporności ogniowej nie niższej niż R E 15.
2. W budynkach ZL III, ZL IV i ZL V poddasze użytkowe przeznaczone na cele mieszkalne lub biurowe powinno być oddzielone od palnej konstrukcji i palnego przekrycia dachu przegrodami o klasie odporności ogniowej:
1) w budynku niskim – E I 30;
2) w budynku średniowysokim i wysokim – E I 60
[1] Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowania
odp na pyt.1:
§ 219 ustęp 2 nie zawiera odwołania do powierzchni dachu.
Wobec czego jego zapisy należy stosować bez względu na wielkość tej powierzchni.
odp na pyt.2:
§ 213 jednoznacznie wskazuje, że wymagania, o których stanowi, wyłączają wymienione budynki z obowiązków stosowania zapisów § 212 i § 216, z zastrzeżeniem § 271 ust. 8A, a nie warunków zawartych w § 219.
Z tego wynika, że zapisy § 219 dotyczą wszystkich budynków bez żadnych wyłączeń.
odp na pyt.3:
Zgodnie z § 216 ust. 2 elementy budynku wymienione w ust. 1 z zastrzeżeniem zawartym w pkt 1)-3) powinny być co najmniej nierozprzestrzeniające ognia.
Dotyczy to także konstrukcji dachu.
Jednakże zgodnie z § 213 wymaganie powyższe nie dotyczy niektórych budynków w kategoriach ZL wymienionych przez pytającego, a za tym impregnacja konstrukcji drewnianej dachu środkami ogniochronnymi do stanu nierozprzestrzeniającego ognia nie jest wobec nich obligatoryjna.
Należy jednak zwrócić uwagę, że dla budynków z elementami rozprzestrzeniającymi ogień nie będzie możliwe ich zbliżenie do granicy lasu zgodnie z § 271, ust. 8a.
odp na pyt.4:
Zwolnienie wynikające z § 213, a dotyczące § 216 dotyczy całego paragrafu włącznie z ustępem 2. Wobec czego wymóg doprowadzenia konstrukcji więźby dachowej do wymogu nierozprzestrzeniania ognia dla wymienionych w nim budynków nie obowiązuje, tak jak to zostało szczegółowo omówione w odpowiedzi na pyt. 3.
(ŁS)
arch. Wojciech Dobrzański,
Koordynator Zespołu Rzeczoznawców
przy Radzie Małopolskiej Okręgowej IARP