Architektura to sztuka trwania – sztuka tworzenia przestrzeni, które przekraczają czas, wpływając na życie ludzi i kształtując otaczający nas świat. Architekci odchodzą, ale ich dzieła pozostają – świadczą o ich wizji, talencie i pasji.

W dniu refleksji i pamięci wspominamy tych, którzy tworzyli, projektowali i marzyli o pięknie zaklętym w przestrzeni. Choć nie ma ich już wśród nas, ich praca wciąż mówi – w murach, które chronią, w placach, które jednoczą, i w ideach, które inspirują kolejne pokolenia.

Niech to wspomnienie będzie nie tylko hołdem dla ich dokonań, lecz także przypomnieniem, że architektura jest formą dialogu między przeszłością a przyszłością. Niech ich ślad w przestrzeni trwa, przypominając nam, że każde dzieło, które powstaje z myślą o drugim człowieku, jest świadectwem nieśmiertelności twórczej pasji.

W ten sposób nasze Koleżanki i Koledzy architekci, którzy odeszli, pozostają obecni – w naszej pamięci, w przestrzeni, którą współtworzyli, i w inspiracji, którą pozostawili po sobie.