Grobowiec na Salwatorze

Lokalizacja:

Kraków Cmentarz Salwatorski

Autorzy:

Jakub Turbasa

Opis autorski:

Projekt rodzinnego grobowca wyrażony został prostą formą o masie i skali grobowców z przeszłości (m.in. znajdujących się w historycznej części na cmentarzu Salwatorskim).

Prostopadłościenna forma monumentu została „rozcięta” w sposób symboliczny tworząc zwężającą się szczelinę ukierunkowaną na krzyż. Jest on najistotniejszym elementem całej kompozycji, który scala oraz definiuje kształt geometrii grobowca. Jego lokalizacja nie jest przypadkowa. Z jednej strony jest zwieńczeniem wspomnianej zwężającej się drogi. Symbolicznie stoi na zakończeniu jej perspektywy przypominając o czasie nieuchronnej śmierci. Z drugiej zaś strony w geście zaproszenia wyciąga swoje ramiona w stronę odwiedzających to miejsce stając się jednocześnie symbolem nadziei, zbawienia i zmartwychwstania.

Ściany wyznaczające nadmienioną szczelinę rozchodzą się promieniście z centralnego, najważniejszego punktu, w którym umieszczony został krzyż. Dzięki temu rozwiązaniu znajdujące się w szczelinie świece lustrzanie odbijają się w polerowanych kamiennych bocznych ścianach tworząc efekt nieskończonych obić wokół krzyża. W nocy z rozcięcia – nazywanego sercem grobowca – bije światło rozświetlając imiona zmarłych oraz znak Chrystusa uznawanego w chrześcijańskim rozumieniu za „Światłość świata” (J 8,12).

fot. J. Turbasa

fot. W. Mazur

Zasada kształtowania geometrii grobowca oraz geometrii lustrzanych odbić w ścianach.

Wróć do listy obiektów

(Wpis dodany przez architekta IARP o numerze członkowskim MP-2290)