Zespół Rzeczoznawców przedstawia swoją opinię
Czytaj więcej:
Niniejszy dokument nie stanowi oficjalnej wykładni przepisów prawa i nie może być stosowany jako podstawa prawna do rozstrzygnięć w indywidualnych sprawach. Opinie i propozycje zawarte w stanowiskach Małopolskiej Okręgowej Izby Architektów RP należy traktować jako materiał pomocniczy.
Kraków, 5 września 2020 r.
OPINIA nr ZR 169
Zespołu Rzeczoznawców
przy Radzie Małopolskiej Okręgowej Izby Architektów RP
Treść pytania:
Zwracam się z prośbą o wydanie opinii potwierdzającej prawidłowość przyjętego rozwiązania dotyczącego odległości miejsc postojowych od granicy działki inwestycyjnej oraz zgodności rozwiązań z Rozporządzeniem w sprawie Warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (§ 3 ust. 25 oraz § 19).
Projektowana inwestycja stanowi rozbudowę istniejącego budynku produkcyjno-magazynowego z częścią biurową o część zaplecza. Na nieruchomości znajdują się dwa istniejące budynki: produkcyjno-magazynowy z częścią biurową oraz hala magazynowa. W ramach istniejącego zagospodarowania terenu zlokalizowanych jest 55 miejsc postojowych w dwóch grupach – przy budynku magazynowym w zachodniej części terenu 6 miejsc postojowych, natomiast po wschodniej części działki: 49 miejsc postojowych. W ramach projektowanej inwestycji, w związku z wymaganiami MPZP zaprojektowano 29 nowych miejsc postojowych, zwiększając zachodnią grupę miejsc do 28 mp, a wschodnią grupę do 56 mp. W sumie w ramach inwestycji będą znajdować się 84 miejsca postojowe.
Zgodnie z przesłanym w załączeniu schematycznym zagospodarowaniem terenu, wskazuje się, iż dwie grupy miejsc postojowych, odległych w linii prostej o ponad 78 metrów i oddzielonych bryłami istniejącej i projektowanej zabudowy, stanowią w istocie dwa odrębne zbiory, nie wpływając na siebie nawzajem pod kątem emisji spalin i hałasu, a co za tym idzie nie powodując dla nieruchomości sąsiadujących, uciążliwości charakterystycznych dla parkingów zawierających więcej niż 60 miejsc postojowych. Ponadto każda z grup miejsc postojowych będzie obsługiwać budynki znajdujące się w swoim bezpośrednim sąsiedztwie. W związku z powyższymi uwarunkowaniami, miejsca postojowe zaprojektowano w odległości min. 6 m od granicy z działki inwestycyjnej co jest zgodne z wymogami rozporządzenia w sprawie warunków technicznych budynków i ich usytuowania. (…)
Podstawa prawna:
[1]. Rozporządzenie Ministra Infrastruktury w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (tekst jednolity Dz.U. z 2019 poz. 1065)
§ 19. 1. Odległość stanowisk postojowych, w tym również zadaszonych, oraz otwartych garaży wielopoziomowych od: placu zabaw dla dzieci, boiska dla dzieci i młodzieży, okien pomieszczeń przeznaczonych na stały pobyt ludzi w budynku opieki zdrowotnej, w budynku oświaty i wychowania, w budynku mieszkalnym, w budynku zamieszkania zbiorowego, z wyjątkiem: hotelu, motelu, pensjonatu, domu wypoczynkowego, domu wycieczkowego, schroniska młodzieżowego i schroniska, nie może być mniejsza niż:
1) dla samochodów osobowych:
a) 7 m – w przypadku parkingu do 10 stanowisk postojowych włącznie,
b) 10 m – w przypadku parkingu od 11 do 60 stanowisk postojowych włącznie,
c) 20 m – w przypadku parkingu powyżej 60 stanowisk postojowych;
2) dla samochodów innych niż samochody osobowe:
a) 10 m – w przypadku parkingu do 4 stanowisk postojowych włącznie,
b) 20 m – w przypadku parkingu powyżej 4 stanowisk postojowych.
(…)
Opinia Zespołu Rzeczoznawców:
Zgłoszony problem pozostaje w analogii do pytania, na które udzielona została odpowiedź w opinii nr 165 (KS), zacytowana w części poniżej:
Sposób liczenia stanowisk postojowych, a co za tym idzie ich odległości od budynków i granic działki nie jest jednoznacznie rozstrzygnięty w przepisach Prawa Budowlanego. § 19. Ust. 1. Rozporządzenia Warunki Techniczne [1] podaje co prawda wymagane ww. odległości od konkretnej liczby stanowisk postojowych, jednak nigdzie w przepisach nie zostało zdefiniowane, czy można liczyć jako odrębne parkingi stanowiska oddzielone od siebie pasem zieleni, odrębną drogą manewrową, różnicą poziomów ale z jednym wjazdem z drogi (…).
W uzasadnieniu wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 27 kwietnia 2010 roku, sygn. akt VII SA/Wa 2368/09 wskazano, że ustawodawca odnosi się do skupiska wydzielonych miejsc parkingowych jako całości, na które składają się poszczególne miejsca parkingowe (wydaje się, że sąd miał na myśli stanowiska postojowe). Podstawę obliczania odległości wskazanych w § 19 rozporządzenia stanowi skupisko miejsc parkingowych jako całość, a nie jego poszczególne części.* Tylko taką wykładnię sąd uznał za prawidłową i podkreślił, że przyjęcie wykładni przeciwnej prowadziłoby do warunkowania przedmiotowych odległości od ilości sąsiadujących ze skupiskiem miejsc postojowych nieruchomości, nie natomiast od ilości miejsc postojowych. Wyrok ten został wprawdzie uchylony wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 11 stycznia 2012 roku, sygn. akt II OSK 2015/10, ale Naczelny Sąd Administracyjny co do zasady nie zakwestionował prawidłowości wykładni przedstawionej przez sąd I instancji, zwrócił jednak uwagę na to, że stosowanie § 19 rozporządzenia wymaga analizy konkretnych stanów faktycznych i przyjętych rozwiązań projektowych (…).*
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie, w uzasadnieniu wyroku z dnia 8 lutego 2011 roku, sygn. akt II SA/Lu 661/10, wskazał, że oddzielenie stanowisk pasem zieleni izolacyjnej nie powoduje, że mamy do czynienia z dwoma oddzielnymi wydzielonymi miejscami postojowymi, lecz wciąż z jednym wydzielonym miejscem postojowym. Sąd wskazał także, że odmienna ocena takiego rozwiązania projektowego prowadziłaby do obejścia przepisów § 19 rozporządzenia.
Wnioski:
Załączony do pytania schemat zagospodarowania przedstawia dwa niezależne od siebie skupiska miejsc postojowych, położone w dwóch skrajnych miejscach działki oraz bezpośrednio sąsiadujące z dwoma różnymi budynkami. Zarówno odległość pomiędzy tymi skupiskami, jak również konfiguracja budynków istniejących oraz projektowanego, uzasadniają taką właśnie kwalifikację . Żadnego ze skupisk nie można uznać za część drugiego, tak , jak jest to możliwe w przypadku wydzielenia stanowisk postojowych np pasami zieleni izolacyjnej, co podniesione zostało w wyroku WSA w Lublinie.
Obowiązujące przepisy nie dają podstawy dla wymogu sumowania niezależnych od siebie skupisk miejsc postojowych z racji ich lokalizacji na jednej działce a co za tym idzie zwiększania odległości zapisanych w § 19. 1. Rozporządzenia Ministra Infrastruktury w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie
(MB)
arch. Wojciech Dobrzański,
Koordynator Zespołu Rzeczoznawców
przy Radzie Małopolskiej Okręgowej IARP