Zespół Rzeczoznawców przedstawia swoją opinię
Czytaj więcej:
Niniejszy dokument nie stanowi oficjalnej wykładni przepisów prawa i nie może być stosowany jako podstawa prawna do rozstrzygnięć w indywidualnych sprawach. Opinie i propozycje zawarte w stanowiskach Małopolskiej Okręgowej Izby Architektów RP należy traktować jako materiał pomocniczy.
Kraków, 26 sierpnia 2019 r.
OPINIA nr ZR 130
Zespołu Rzeczoznawców
przy Radzie Małopolskiej Okręgowej Izby Architektów RP
Treść zapytania:
Czy w pomieszczeniu, w którym są 4 okna, z czego dwa okna nie spełniają warunku z § 13 Rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie, a dwa pozostałe okna spełniają te wymagania, warunek uważa się za spełniony?
W załączeniu rzuty przedstawiające powyższy problem.
RZUT PARTERU RZUT PIĘTRA
Zespół Rzeczoznawców przedstawia swoje stanowisko:
Podstawa prawna:
1. Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (stan prawny na 1 stycznia 2018 r.)
§13.1. Odległość budynku z pomieszczeniami przeznaczonymi na pobyt ludzi od innych obiektów powinna umożliwiać naturalne oświetlenie tych pomieszczeń – co uznaje się za spełnione, jeżeli:
1) między ramionami kąta 60°, wyznaczonego w płaszczyźnie poziomej, z wierzchołkiem usytuowanym w wewnętrznym licu ściany na osi okna pomieszczenia przesłanianego, nie znajduje się przesłaniająca część tego samego budynku lub inny obiekt przesłaniający w odległości mniejszej niż:
- wysokość przesłaniania – dla obiektów przesłaniających o wysokości do 35 m;
- 35 m – dla obiektów przesłaniających o wysokości ponad 35 m.
2) Zostały zachowane wymagania, o których mowa w § 57 i 60.
- Wysokość przesłaniania, o której mowa w ust. 1 pkt 1, mierzy się od poziomu dolnej krawędzi najniżej położonych okien budynku przesłanianego do poziomu najwyższej zacieniającej krawędzi obiektu przesłaniającego lub jego przesłaniającej części.
- Dopuszcza się sytuowanie obiektu przesłaniającego w odległości nie mniejszej niż 10 m od okna pomieszczenia przesłanianego, takiego jak maszt, komin, wieża lub inny obiekt budowlany, bez ograniczenia jego wysokości, lecz o szerokości przesłaniającej nie większej niż 3 m, mierząc ją równolegle do płaszczyzny okna.
- 4. odległości, o których mowa w ust. 1 pkt 1, mogą być zmniejszone nie więcej niż o połowę w zabudowie śródmiejskiej
§57. 1. Pomieszczenie przeznaczone na pobyt ludzi powinno mieć zapewnione oświetlenie dzienne, dostosowane do jego przeznaczenia, kształtu i wielkości, z uwzględnieniem warunków określonych w § 13 oraz w ogólnych przepisach bezpieczeństwa i higieny pracy.
2. W pomieszczeniu przeznaczonym na pobyt ludzi stosunek powierzchni okien, liczonej w świetle ościeżnic, do powierzchni podłogi powinien wynosić co najmniej 1:8, natomiast w innym pomieszczeniu,
w którym oświetlenie dzienne jest wymagane ze względów na przeznaczenie – co najmniej 1:12.
Opinia Zespołu Rzeczoznawców:
W odpowiedzi na problemy związane z interpretacją przepisów zawartych w warunkach technicznych jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie, dotyczących przesłaniania (§ 13, 57) wyjaśniamy:
Paragraf 13 warunków technicznych dotyczy zasad zachowania minimalnych odległości pomiędzy budynkami w celu umożliwienia dostępu dla naturalnego oświetlenia do pomieszczeń przeznaczonych na pobyt ludzi, natomiast § 57 określa minimalne powierzchnie okien w stosunku do wielkości pomieszczenia. Przepis ten dotyczy wszystkich pomieszczeń przeznaczonych na pobyt ludzi z wyłączeniem przypadków wskazanych w rozporządzeniu oraz ewentualnych odstępstw.
Pomieszczenia techniczne, jak np.: przyłącz wody, wymiennikownia oraz higieniczno-sanitarne, jak np.: toalety, łazienki, umywalnie nie wymagają dostępu do światła dziennego, w związku z powyższym umieszczane w nich okna nie muszą spełniać warunków zapisanych w § 13 i 57 warunków technicznych.
Zapis § 13 ust. 1 pkt 1 określa lokalizację wierzchołka kąta (usytuowanie w wewnętrznym licu ściany na osi okna pomieszczenia przesłanianego), jego wartość (60°) oraz warunek nie przesłaniania zarówno przez część tego samego budynku jak i inny obiekt przesłaniający. Nie warunkuje wymogu wyznaczania osi
pomiędzy ramionami kąta prostopadle do lica ściany. Dozwolone jest wyznaczanie kąta poprzez takie obracanie osią, które zapewni zachowanie wymaganej wielkości minimum 60° pomiędzy zewnętrznymi krawędziami otworu w ścianie. Im szerszy otwór okienny i im mniejsza grubość całkowita ściany zewnętrznej, tym bardziej możliwe jest odchylenie osi kąta względem elewacji.
Paragraf 57 określa, jaka winna być minimalna powierzchnia okien w stosunku do powierzchni podłogi. Jeśli część okien w pomieszczeniu zapewnia powyższe wymagania, to ta ich ilość winna spełniać wymagania zachowania odległości od innych obiektów. Pozostałe okna nie muszą już ich spełniać, gdyż pomieszczenie ma zapewniony warunkami dostęp do światła dziennego, a każda rozszerzająca interpretacja nie ma podstaw prawnych. Cytowane warunki mówią o doświetleniu pomieszczeń, a nie o zapewnieniu dostępu światła poprzez wszystkie okna do pomieszczenia.
(WD)
arch. Wojciech Dobrzański,
Koordynator Zespołu Rzeczoznawców
przy Radzie Małopolskiej Okręgowej IARP