partner strategiczny Okno-pol
partnerzy Okno-pol         Okno-pol     Okno-pol

Zespół Rzeczoznawców przedstawia swoją opinię

Czytaj więcej:

Niniejszy dokument nie stanowi oficjalnej wykładni przepisów prawa i nie może być stosowany jako podstawa prawna do rozstrzygnięć w indywidualnych sprawach. Opinie i propozycje zawarte w stanowiskach Małopolskiej Okręgowej Izby Architektów RP należy traktować jako materiał pomocniczy.


Kraków, 14 marca 2018r.

OPINIA nr ZR 72

Zespołu Rzeczoznawców
przy Radzie Małopolskiej Okręgowej Izby Architektów RP

 

Treść zapytania:

W związku z różnymi interpretacjami przez Wydziały Architektury zatwierdzające projekty budowlane do pozwolenia na budowę, proszę o określenie, jak należy mierzyć wysokość budynku, czy od poziomu istniejącego terenu, czy od terenu uwzględniającego zmiany jego ukształtowania i związane z projektowanym zagospodarowaniem.


W odpowiedzi przedstawiamy nasze stanowisko:

Stan prawny:

Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. (wraz z późniejszymi zmianami) w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie

§ 6. Wysokość budynku, służącą do przyporządkowania temu budynkowi odpowiednich wymagań rozporządzenia, mierzy się od poziomu terenu przy najniżej położonym wejściu do budynku lub jego części, znajdującym się na pierwszej kondygnacji nadziemnej budynku, do górnej powierzchni najwyżej położonego stropu, łącznie z grubością izolacji cieplnej i warstwy ją osłaniającej, bez uwzględniania wyniesionych ponad te płaszczyznę maszynowni dźwigów i innych pomieszczeń technicznych, bądź do najwyżej położonego punktu stropodachu lub konstrukcji przekrycia budynku znajdującego się bezpośrednio nad pomieszczeniami przeznaczonymi na pobyt ludzi.

 

Opinia:

Przedstawiona powyżej definicja jest definicją umocowaną prawnie, służącą do jednoznacznego ustalania wysokości budynku. W definicji tej nie określono, że należy mierzyć wysokość budynku od poziomu istniejącego terenu, gdyż taki teren przestaje istnieć po zrealizowaniu inwestycji. Ustalono coś wręcz przeciwnego, że wysokość należy mierzyć od poziomu terenu przy najniżej położonym wejściu do budynku lub jego części, znajdującego się na pierwszej kondygnacji nadziemnej.

Zarówno wejście, jak i teren przy nim są elementami projektu budowlanego, a nie stanu istniejącego.

Inne wymagania, dotyczące określania wysokości budynku, mogą mieć miejsce jedynie wtedy, gdy w Miejscowym Planie Zagospodarowania Terenu lub decyzji o Warunkach Zabudowy zawarto dodatkowe uwarunkowania, np. określono bezwzględną maksymalną rzędną najwyżej położonego punktu lub przekrycia budynku lub konieczność zachowania istniejącego ukształtowania terenu z określoną tolerancją wprowadzanych niezbędnych zmian.

Pojawiające się w wydziałach zatwierdzających projekty budowlane interpretacje, że należy mierzyć wysokość budynku od poziomu istniejącego terenu są całkowicie bezpodstawne i nie mają umocowania prawnego.

(W.D.)

 
arch. Wojciech Dobrzański,
Koordynator Zespołu Rzeczoznawców
przy Radzie Małopolskiej Okręgowej IARP


Wróć do wszystkich opinii